در 17 اوریل تقریبا 4000 نفر از همسایگان ما به عنوان بخشی از میز بزرگ (سازمان یافته توسط رهبری پیتسبورگ) به گفتگو پیوستند. در اینجا در بانک غذا، نزدیک به 40 نفر در اطراف پنج میز برای به اشتراک گذاشتن غذاهای خوشمزه تهیه شده توسط متخصصان تغذیه از تیم بهداشت و سلامتی ما گرد هم امدند. قوانین مکالمه ساده بود: با یک سوال مشترک شروع کنید، گفتگوی خلاقانه و سازنده را تشویق کنید، ایده ها را یادداشت کنید، اجازه دهید مکالمه ازادانه جریان یابد، قضاوت را به حالت تعلیق دراورد.
چه هدیه ای این گفتگوها بود! حتی به عنوان بخشی از سازمانی که ماموریت ان تغذیه افراد نیازمند و بسیج جامعه برای پایان دادن به گرسنگی است، تمرکز بر رسیدن به اهداف جمع اوری کمک های مالی و پیشرفت در جهت اهداف در یک برنامه استراتژیک بسیار اسان است. وظایف روزانه، جلسات، لیست های بررسی، گزارش ها و تصمیماتی که کار بانک غذا را انجام می دهد. این کار ضروری است. و ضروری است که ما زمان، اولویت بندی زمان، برای مکالمه ای که ارتباطات انسانی قوی تر ایجاد می کند.
هر میز با این سوال اغاز می شود: "چگونه می توانیم با هم کار کنیم تا یک جامعه قوی و متصل ایجاد کنیم؟" گفتگو را احیا کردم. یاداوری قدرت ما زمانی که ما با هم متحد می شویم، از شادی جامعه، زیبایی به اشتراک گذاری ایده ها و غذای خوب و اهمیت گسترش قرار گرفتن در معرض و ارتباط خود را در خارج از دایره منظم خود را از دوستان و خانواده و همسایگان.
همانطور که ما در مورد این چیزها بحث کردیم، به من فرصتی داد تا واقعا به دیگران گوش دهم و متوجه شوم که دیدگاه های انها چقدر متفاوت، جدید و مشابه من بود. کریس وست، میزبان میز بزرگ
همانطور که کسی در میز ما به درستی گفت، "شما نمی دانید چه چیزی را نمی دانید." مکالمات روز به من یاداوری کرد که یکی از بهترین راه ها برای فهمیدن انچه شما نمی دانید این است که با افرادی که نمی شناسید صحبت کنید. اینطوری رشد میکنیم همراه.
من از همه ما می پرسم، ایا میز بزرگ واقعا میز مورد نیاز نیست؟
من احساس انرژی، حمایت، امید و تشویق به مشارکت در مقیاس گسترده تر را ترک کردم. چارلز مک کینی، میزبان میز بزرگ